Bu gördüğünüz SUV arazi aracı büyüklüğündeki şey yaklaşık 2.8 ton ağırlığında ve bu bir kamera. Bugüne kadar yapılmış en büyük kamera. İçinde 3200 megapiksellik dev bir CCD sensör dizisi var. Çözünürlüğü daha iyi anlatmak için şöyle diyelim. İnsan gözü onun çektiği görüntünün tamamını göremiyor. Hani büyük resmi görmek derler ya. Bu en büyüğü. Yakaladığı tek bir görüntüyü göstermek için yaklaşık 400 tane 4K TV ekranı gerekiyor. Bir basketbol sahası dolusu TV ekranı. Peki neyi çekecek bu kamera? Şimdiye kadarki en büyük ve en ayrıntılı evren videosunu.
Kategori: Bilim
“Bir gece rüyamda bir kelebek olduğumu gördüm. Uçuyordum, hafiftim, özgürdüm. Ne bir insan olduğumu biliyordum, ne de başka bir şey düşündüm. Sonra uyandım; bir insan olduğumu hatırladım. Ama şimdi düşünüyorum da: Acaba ben rüyasında kelebek olduğunu gören bir insan mıyım, yoksa insan olduğunu rüyasında gören bir kelebek mi?”
Matrix filminde unutamadığım bir sahne var.
Morpheus’un elinde tuttuğu bir pili Neo’ya gösterdiği sahne.
- Matrix, bizi kontrol altında tutmak için inşa edilmiş, bilgisayar tarafından üretilmiş bir rüya dünyası. İnsanı şuna dönüştürmek için.
Aslında senaryonun ilk taslağında bu bir pil değilmiş. Bir CPU’ymuş. Yani “bilgisayarın beyni” diyebileceğimiz işlemci. Ama bu fikri pek çok kişi anlamaz diye değiştirip pil yapmışlar. Yani filmde makineler insanları bir pil olarak kullanıyor. Bir enerji kaynağı olarak.
Kategoriler
Bu Adam Kendini 200 Kez Yılanlara Isırttı
Bugün size bir adamın hikâyesini anlatacağım.
Bu öyle biri ki, kendini dünyanın en ölümcül yılanlarına ısırttı. Gönüllü olarak. Yüzlerce kez. Bir anlamda kendi bedenini bilimin laboratuvarına dönüştürdü. Birazdan anlatacaklarımı ilk duyduğunuzda belki onun akıl sağlığından şüphe edeceksiniz. Ama sonrasında, kendisinin bizi “insanlığın bir kısmını kurtarabilecek bir bilimsel devrim”in eşiğine getirdiğini fark edeceksiniz.
Bu tuhaf adamın adı Tim Friede.
Neden Kuruyemişler Hep Üste Çıkıyor?
Hiç fark ettiniz mi… Bu paketleri ilk açtığımızda içinden hep böyle bol meyveli, kuruyemişli kısımları geliyor. Mhh lezzetli lezzetli yiyorum. Sonra yiyip yiyip, paketin sonuna doğru geldikçe… Sadece bu kırıntılar kalıyor. Meyve, ceviz falan hiç yok! E nereye gitti bunlar? Bu paketler karıştırılmamış mı? Karıştırılmasa bile yolda sallantıdan karışması, her şeyin eşit dağılması gerekmiyor mu? Yoksa bu bir pazarlama hilesi mi?
Ulukurt geri döndü! (mü?)
Tam 10 bin yıldır yeryüzünden tamamen silinmiş, sadece fosillerinden bildiğimiz efsanevi bir canlıyı, bugünün dünyasında yeniden canlandırmak mümkün mü sizce?
Kulağa bir bilim kurgu filminden fırlamış gibi geliyor, değil mi? Neydi o film? Jurassic Park.
İşte bu hafta böylesine inanılmaz görünen bir haberle başladı: Bilim insanları, bunu başardı! Kısmen.
Evet, yanlış duymadınız. Nesli tükenmiş bir hayvan yeniden aramızda dolaşmaya başladı. Buz Devri’nin ikonik yırtıcısı Ulukurt (Canis dirus)… geri döndü!
Bundan 2-3 yıl kadar önce, bir akşam oturdum koltuğuma, attım elimi sehpaya karar vermeye çalışıyorum. Bir tarafta kumanda, diğer tarafta bir felsefe kitabı, karşılıklı bakışıyoruz. Hangisine uzansam diye düşünüyorum. Tabiki felsefe kitabına uzanmadım, elim doğal bir falsoyla kumandaya kaydı ve açıp izleyecek bir şeyler bakmaya başladım. Ama bir yandan da kitabı tercih etmemenin verdiği bir suçluluk duygusuyla kategori olarak belgeselleri seçtim. Vakti ziyan etmeyelim filan diye düşünüyorum. Bu arada gerçekten de Planet Earth tarzı belgesellere bayılırım. Bir baktım “Cunk on Earth” diye bir poster. Böyle ciddi bir belgesel sunucusu edasıyla duran bir kadın var üstünde. Bir yerlerden gözüm ısırıyor bu kişiyi ama belgesel dünyasından değil. Neymiş bu, nasıl kaçırmışım böyle bir yapımı filan diye hemen açıp izlemeye koyuldum.