“1492 yılının 3 Ağustos Cuma günü saat 8:00’de Saltes limanından yola çıktık. Gün batımına kadar güneye doğru güçlü değişken rüzgarlarla 60 Roma mili kadar ilerledik; daha sonra Kanaryalar’a giden rota olan güneybatıya yöneldik.”
Bu kelimeleri Kristof Kolomb, o meşhur yolculuğuna çıktığı ilk gün yazmış. Atlantik Okyanusu boyunca yaptığı yolculukta başına gelenleri böyle gün gün not etmiş. Cuma günü yola çıkmışlardı, bakın 3 gün sonra 6 Ağustos Pazartesi başlarına ne gelmiş:
Bugün canım da hiçbir şey yapmak istemiyor. Oturup video hazırlayacaktım, fakat yine hayallere daldım 🙂 Bilmiyorum sizin de aklınıza takılıyor mu böyle… Mesela bir robotu insandan daha iyi yapan şey nedir? Bizden çok daha güçlü olması mı? Yoksa daha dayanıklı olması mı? Yoksa sorduğumuz her bilgiyi anında hatırlayabilmesi mi?
Bence bunların hiçbiri değil. Ben size ne olduğunu söyleyeyim. Bence bir robotu bizden esas farklı kılan, güçlü kılan şey, ondan istenileni doğrudan yapması. Hiç sorgulamadan… Her seferinde ve hiç bıkmadan…
İnsanlık binlerce yıl hayatında pek de bir değişiklik olmadan yaşadı. Fakat son yıllarda, bir anda bilgi dağarcığımız genişlemeye, hayatlarımız değişmeye başladı. Bunun sayesinde bu evlerden, şu evlere çok hızlı bir geçiş yaptık.
Fakat zihinlerimizi, bu ev gibi çalışmaktan kurtaramadık.
Binlerce yılın getirdiği alışkanlıklar kolay gitmiyor. Günümüzün bilgi akışına yetişebilmek için istediğimiz verimlilikte çalışmayı, şu evler gibi olmayı öğrenmeliyiz.
Dünyayı nasıl değiştirebiliriz?
Yani biz. Sıradan insanlar…
Ne yapalım?
Bir ARK. Gemi. Şöyle bir uzay gemisi mi? Dünyayı değiştirmeye çalışanlar böyle şeyler yapıyor da. Biz ne yapalım. Sıradan insanlar?
ARK nasıl yapılır? Bunun bir yolu yöntemi, bir kitabı filan var mıdır?
Hayır, çoğumuzun gücü buna yetmez. Böylesine büyük bir şeyi inşa edip canlıları kurtarmaya çalışmak bizi aşar. Bunun başka yolları da olmalı. Çekilen acılar karşısında bizim de yapabileceğimiz bir şeyler olmalı.
Dünya, atom saatlerinin icat edilmesinden bu yana “en kısa gün rekoru”nu kırdı! 29 Haziran 2022’de gezegenimiz yaklaşık 24 saatlik normal dönüşünü 1.59 milisaniye daha hızlı gerçekleştirdi. Oysa biz dünyanın hızının yavaşladığını zannediyorduk. Ne oluyor yani? Dünya bir hızlanıp bir yavaşlıyor mu? Onun gibi bir şey. Dünya, yalpalıyor!
Üstelik onu düzeltebilmek için bu videoya yapabileceğiniz etkileşim benzeri şeyler de yeterli olmaz. Aslına bakarsanız düzeltilecek olağanüstü bir durum yok. Sadece bir günün aslında 24 saat olmadığını, bazı dönemlerde farklı hızlarda döndüğünü, o yüzden arada bir günlere saniye bazında ayarlamalar yapıldığını bilsek yeter. Bu ayarlamalar yapılmazsa işte o zaman işler karışabilir.
Size bir sorum var. 3 satır ve 3 sütun olarak bir kutu şeklinde dizilmiş 9 noktayı kaleminizi hiç kaldırmadan, geri çekmeden, tek seferde çizeceğiniz 4 düz çizgiyle birleştirebilir misiniz?
Bundan 6-7 yıl kadar önce çok ilginç bir video gördüm. Londra’da birisi çekip paylaşmış bu videoyu. Orada bir meydana yerleştirilmiş kocaman bir ekran var. Ekranın üstünde de küçük bir çocuk oturuyor. Sonra çocuk birden ayağa kalkıyor ve yukarıya doğru bakarak yürümeye başlıyor. İşin ilginci tam o sırada gökyüzünden geçmekte olan bir uçak var. Dolayısıyla çocuk sanki o uçağa bakıyormuş gibi oluyor. Şimdi kendinizi yolda yürürken bunu fark eden ve o videoyu kaydeden kişi olarak düşünün. Tam doğru anda, doğru bir açıyla bakınca böyle bir şey görüyorsunuz. Ne hissedersiniz? Şaşkınlık değil mi? İşte buna “Vay! etkisi” deniyor.