Düşünüyorum, öyleyse varım.
Ama nasıl düşünüyorum? Böyle kelimelerle mi, yoksa resimlerle mi?
Eğer resimlerle düşünüyorsanız “Görsel düşünme” yeteneğiniz var demektir. Sezgileriniz güçlüdür. Birdenbire bir problemin çözümünü bulabilirsiniz. Bunu nasıl yaptığınızı bile bilmeden…
Temple Grandin adında biri var. Hatta hakkında bir film bile yapıldı. Kendisi tam bir “görsel düşünür.” Son kitabında sizin de öyle olup olmadığınızı anlayabilmek için bazı soruları sıralamış. Mesela…
Sizi bilmem ama ben bir tuvali öyle kolay kolay sanat eserine çeviremem. Will Smith de en fazla başkalarının suratının şeklini değiştirebilir. Biz insanların çok azı bir tuvali sanat eserine dönüştürebilecek yetenekte. Hatta bazıları o kadar yetenekli ki hem resim yapıyor hem de kendisini o resmi yaparken çizebiliyor. Çok meta bir kavram oldu ama yine de örneklendireyim.
Bu bir resim. Bu da onu çizen ressam. Karşısına bir ayna yerleştirmiş ve hem kendini hem de ona poz veren bu kişiyi resmetmiş. 400 yıl önce böyle bir anı tuvale yansıtmanın en teknolojik yolu buydu.
Şöyle bir hikaye duymuş muydunuz?
Kentlerden birindeki, kafelerden birinde, bir sandalyenin size zamanda yolculuk yaptırabileceği söylenir. O sandalyeye oturup kahvenizden bir yudum aldıktan sonra sizi geçmişte istediğiniz bir zaman dilimine götürebilir. Sadece o sandalyede oturduğunuzda bu yolculuğu yapabilirsiniz ve sadece kahveniz soğuyana kadar orada, geçmişte kalabilirsiniz.
Dediğim gibi bir şehir efsanesi bu. Toshikazu Kawaguchi adlı bir roman yazarına göre bu kafe Tokyo’nun dar arka sokaklarından birinde… Üstelik bu yazar romanında kahveyle zaman yolculuğu için bazı kurallar da belirlemiş:
İnternette Albert Einstein’a atfedilen bir söz dolaşır: “Arılar yeryüzünden kaybolursa, insanlık dört yıldan fazla yaşayamaz.” Ünlü bilim insanının böyle bir söz söylediğine dair herhangi bir kanıt yok. Muhtemelen söylemedi. Ama bu arıların hayatımızdaki etkisini azaltmıyor.
Nedir bu etki? Arılar insanlık için neden önemli? Yetiştirdiğimiz ürünleri tozlaştırdıkları için… Arılar tam bir koleksiyoncu. Nektar koleksiyoncusu. Onlar polenleri bir bitkiden diğerine taşıyorlar. Bitkilerin meyve, sebze, tohum üretebilmelerini sağlıyorlar. Dolayısıyla eğer yeryüzünden silinirlerse Dünya ekosisteminin hassas dengesi bozulur ve küresel gıda kaynakları bundan etkilenir.
Geçtiğimiz günlerde Netflix’in Amerika’daki global yöneticilerinin önüne bir takım sayısal veriler düştü. Bir rapor. Rapora bakınca yöneticilerin gözleri faltaşı gibi açıldı. Bir süredir Amerikan seyircisinin beğenilerinin değiştiğini onlar da gözlemliyordu ama böylesi bir veri ilk defa karşılarına çıkmıştı. Altyazı okumaya üşenen hatta bu sebeple dünyanın geri kalanında yapılan sinema şaheserlerine bile burun kıvıran o Amerikan halkı değişmeye mi başlamıştı? Rakamlar yalan söylemez. Netflix bütün dünyada, her ülkenin kendi dilinde kendi kültürünü yansıtan yapımlar yapabilmesi için büyük bütçeler ayırıyor. Bugün Netflix 60’tan fazla dilde içerik üretiyor. İşte o yöneticilerin önündeki istatistik, bir Kore dizisinin “anormal” yükselişini raporluyordu: Squid Game. Squid Game’in yükselişi o kadarla da kalmadı, bu ilginç yapım artık Netflix’te en çok izlenen dizi.
Hep merak etmişimdir. Benim kırmızı gördüğümü başka birisi de kırmızı olarak görüyor mu? Mavi zannettiğimiz şey aynı mavi mi? Yeşil deyince aynı yeşilden mi söz ediyoruz?
Şimdi size renkli toplar göstereyim. Bu topları hangi renklerde görüyorsunuz? Videoyu şu anda durdurun, dikkatlice inceleyin ve gördüğünüz renkleri yorum olarak yazın.
O yazdığınız yorumlar sizin beyninizde oluşturduğunuz bilgiden başka bir şey değil. Gözleriniz verileri topladı, beyniniz onları işleyip bir bilgiye dönüştürdü. Elleriniz de bu bilgiyi bir yorum olarak yazdı.