Öğrenmek, hayatta kazanabileceğimiz belki de en önemli alışkanlık. Şu anda bir öğrenciyseniz ne mutlu size. Tek işiniz “öğrenici” olmak. İleride başka işleri yapmaya başlayınca sakın bundan vazgeçmeyin. Peki çok iyi bir öğrenici olmanın sırrını söyleyeyim mi size? Öğretmen olmak.
Öğretmen olmak derken sadece meslek olarak öğretmenlikten bahsetmiyorum. Herhangi bir konuyu öğrenmeye çalışırken uygulanabilecek bir yöntemden söz ediyorum. Diyelim ki öğrencisiniz ve bir sınava hazırlanıyorsunuz, ya da çalışansınız, girişimcisiniz ve bir sunuma hazırlanıyorsunuz. Öğrenilecek konuya nasıl hazırlanmak lazım? Nasıl ders çalışmak lazım? Soru bu.
Benim kendi bulduğum cevap 3 kelimeden ibaret. Fizikçi Richard Feynman 4 adımlı bir strateji öneriyor. Ama bütün bunları açıklamadan önce nasıl çalışmamak gerektiği konusunda Stanford Üniversitesi’nde “öğrenme” uzmanı olan profesör Candace Thille’in şu 5 uyarısına kulak verelim.
Altını çizme, not al! Diyor ki satırların altını, üstünü çizmeyi bırakın. Tümüyle bir zaman kaybı. Altını çizdiğiniz için daha iyi öğrenmiş olmayacaksınız o konuyu. Peki ne yapalım? Kitap okurken, bir konuyu öğrenmeye çalışırken, altını çizmeye değer bir fikirle karşılaşırsanız, o fikri kendi sözlerinizi kullanarak tekrar ifade edin. Yani notlar çıkartın. Benim videolarımda yapmaya çalıştığım gibi o konuyu kendi hikayenizin bir parçası haline getirin.
Zor olduğunu bil! Öğrencilerde genellikle şöyle bir yanlış kanı var: “Eğer bir konuyu çalışırken zorlanıyorsam demek ki öğrenemiyorum.” Böyle düşününce o konuları atlayıp ya da erteleyip daha kolay konuların üzerine eğilmeye başlıyorlar. Yani bir anlamda potansiyellerini ziyan ediyorlar. Oysa önce zor olandan başlamak lazım ve başlarken de o konunun zor olduğunu bilerek ve kabullenerek. Öğrenmek dediğimiz şey aslında o zorlukla mücadele sırasında gerçekleşiyor.
Sıkıştırma! Son ana bırakma! Biliyorum işe yarıyor bu teknik. Son gece konsantre olup çalışınca ertesi gün sınavdan iyi not aldığım zamanlar benim de oldu. Ama son anda öğrendiğim o konuları artık hatırlamıyorum. Hayatıma pek de fazla bir şey katmadı. Çünkü o bilgiler sadece ezberlendi. Bilgisayarlardaki RAM gibi geçici hafızaya kaydedildi ve kullanıldıktan sonra da çöpe atıldı. Bunun yerine aralıklarla çalışmak daha doğru bir strateji. O aralarda da belki bazı bilgiler unutulmuş olacak. Ama tekrar çalışıldığında bir daha silinmemek üzere kalıcı belleğe yerleşecek. Yani hayatınızın, hikayenizin bir parçası haline gelecek.
Geri bildirimlere açık ol! Özellikle hoşuna gitmeyecek olanlara. Güçlü olduğun tarafları zaten biliyorsundur. Öğrenmek ve dolayısıyla gelişebilmek için zayıf olduğun tarafları da bilmelisin. Dost acı söyler. İleride acı çekmemek için dostunun sesine kulak ver.
Israrcı ol! Benim kapasitem ancak bu kadar deme. Kimsenin zekası sabit değil. Geliştirilebilir. Bir de ben sözelciyim, sayısalcıyım ayrımını çok da önemsememek lazım. Bir konuyu öğrenirken zekamız kendisinin sözelci mi yoksa sayısalcı mı olduğunu bilmez. Bazı konularda daha çok zorlanır bazılarında daha az. Siz zorluğa değil öğrenilecek konuya odaklanın. Merak etmeyin kapasiteniz ona yeter.
DEVAMI ▷