Ekim 2021’de Dünya’dan bir uzay aracı gönderilecek ve üzerinde şöyle bir plaka taşıyacak. Bu plakada uzay aracının adı, gönderilme tarihi, o tarihte gezegenlerin konumu ve izleyeceği rota gibi bilgilerin yanı sıra özenle seçilmiş bazı sözler var. Tam 20 tane söz bu araçla beraber uzaya çok özel bir görev için taşınacak. Bunları söyleyenler arasında Albert Einstein ya da Carl Sagan gibi isimleri görmek hiç de şaşırtıcı değil. Oysa tüm bu sözlerin içinde kaynağı anonim olan sadece bir tane söz var. O da bir Türk atasözü. Buraya yazıldığı şekliyle tercüme edersek anlamı “Balta ormana girdiğinde ağaçların çoğu, “Hiç değilse sap bizden biri” dedi.” Evet sözlerin neredeyse tamamı İngilizce yazıldığı için ufak anlam kaymaları olabilir. “Neredeyse tamamı İngilizce” diyorum çünkü bu sözlerden bir diğeri de Orhan Pamuk’tan alıntılanmış ve plakaya orijinal haliyle, Türkçe kelimelerle kazınmış. 20 sözden biri Türkçe atasözü, diğeriyse Nobel ödüllü yazarımız Orhan Pamuk’tan alınmış. Yazıların %10’u doğrudan bizimle ilişkili.
Kategori: Uzay
Kristale bakma sanatı iç gözle ilgili bir kavramdır.
Ancak o zaman görebilirsiniz. Tekrar deneyin.
Benim bir kristal kürem yok. Elimde ona en yakın şey bu. Bakalım buna bakarak geleceği görebilecek miyim? Hımm. Evet. Bir yıldız görüyorum. Böyle çok parlak. Ama üzerinde lekeler de var, böyle kara kara… Bu bizim güneş ya. Üzerindekiler de güneş lekesi. O da ne! Ben diyeyim 3 yıl, siz deyin 5 yıl içinde bu güneşten bize doğru çok sert rüzgarlar esecek. Gece gündüze… Gündüz de geceye dönüşecek…
Uzayla ilgili videolarımda ve canlı yayınlarımda sık sık ISS’ten söz ediyorum. Yani International Space Station – Uluslararası Uzay İstasyonu. Kısa bir süre öncesine kadar yörüngedeki tek uzay istasyonu oydu. Kısa bir süre sonra yörüngedeki tek uzay istasyonu ISS değil CSS olacak. Yani Chinese Space Station – Çin Uzay İstasyonu. Geçen hafta ana modülü yörüngeye oturtulan bu uzay istasyonunun 2022’ye kadar tamamlanması planlanıyor. ISS’in görev süresinin yakında sona ereceğini düşündüğümüzde 2025 yılından sonra uzayda sürekli olarak astronot daha doğrusu taykonot bulunduran tek ülkenin Çin olacağını öngörebiliriz. En azından Ay’daki uzay istasyonları kurulana kadar…
Mars Ingenuity helikopterinde geçen hafta yapılması duyurulan ilk uçuşundan iki gün önce önemli bir problem tespit edildi. Yer denemelerinde motorların uçuş hızına geçiş aşamasında gerçekleşen zamanlamayla ilgili bu problem için iki ayrı olası çözüm senaryosu hazırlandı. Bunlardan iyi olan senaryoda bile uçuş aşamasına geçiş %85 oranında başarılı oluyordu. Ancak en azından %15’lik başarısızlık ihtimalinde helikoptere bir zarar gelmediği için yeniden deneme ihtimali kalıyordu. İşte bu yeni senaryoya uygun kod güncellemesi Mars’taki araca gönderildi -bir çeşit firmware update yapıldı- ve yer testlerinde tam hıza erişildi.
Bir hayal kurmanızı istiyorum. Şimdi değil de 1903 yılında yaşadığınızı farz edin. O güne kadar kuşlar dışında hiçbir canlı kendi gücüyle yerçekimine karşı koyamamış. Kanat takıp uçmayı deneyenler olmuş tabi ama harici bir güçle bunu başarmak kolay değil. O günlerde insanların en büyük ideallerinden biri buymuş: göklere ulaşmak… Göklerde dolaşmak…
Dünyanın farklı yerlerinde farklı denemeler yapılırken 17 Aralık 1903 saat 10:35’te bu denemelerden birine ait şu fotoğraf çekilmiş. Çok önemli bir fotoğraf bu. Çünkü insanlık tarihinde ilk kez havadan ağır bir makinenin, kendi gücüyle, üzerinde bir insanla beraber, yerden havalandığını, hızını azaltmadan, kontrollü bir şekilde uçurulduğunu belgeliyor. Bisiklet ustası iki kardeşin geliştirdiği Wright Flyer adlı bu uçağın uçtuğu o sahilde olduğunuzu hayal edin. Bu fotoğrafın çekilmesinden sadece 10 yıl sonra yolcu taşımaya başlayan ilk uçakların ortaya çıkacağı, 20 yıl sonra Türk Hava Kurumu’nun kurulacağı, 40 yıl sonra gökyüzünde hemen herkesin uçmaya başlayacağı hiç aklınıza gelir miydi?
.jpg){kind=link}
Dünyanın en çok izlenen filmlerinden biri Avatar’da cennet gibi bir gezegen Pandora’da adı “Hell’s Gate” yani Cehennem Kapısı olan bir maden işletmesi açan RDA isimli bir mega şirket vardır. Mega olduğu kadar da acımasızdır bu şirket. Gezegenin ekolojisini mahvetmez sadece, yerli Navi’ler de şirket politikaları yüzünden yok olma tehlikesiyle karşı karşıyadır. Peki neden?
“Çünkü bu küçük gri taşın kilosunun değeri 20 milyon dolar ediyor!”
Her şey Portekizli denizcilerin Batı Afrika’nın daha uzak limanlarından fil dişi ve tropik meyveler gibi egzotik ürünleri getirmek istemesiyle başladı. Her seferinde daha uzak limanlara gitmek istiyorlardı ki, daha önce kimsenin bilmediği bu limanlardan ucuz, farklı zenginliklerle dönüp Avrupa’da satabilsinler. Ama Atlas Okyanusu, okyanus bu, Akdeniz gibi değil. Dev dalgalar, ölümcül tropik fırtınalar bilindik yöntemlerle yapılmış teknelerin daha uzak limanlara gidip de sağ salim gelmesine izin vermiyordu. Ama bu denizcilerin vazgeçmeye de niyeti yoktu. Sonuçta ekmek aslanın ağzında, denizciler arasındaki rekabet kızıştıkça kızışıyor. Bu sebeple her geçen gün okyanusa ve daha uzun deniz yolculuklarına dayanabilen gemiler inşa edildi. Böyle böyle sonunda, Afrika’nın güneydeki en uç noktasını aşan bu denizciler, Hint Okyanusu yollarıyla ta Hindistan’a hatta Filipinler’e kadar ulaştılar. İspanyol denizci Ruy Lopez de Villalobos İspanya Kralı II.Filip ve Asturias Prensini onurlandırmak için bu adalara Las Islas Filipinas adını verdi. Düşünün; “Portekiz neresi Filipinler neresi.” Okyanus aşabilen teknelerin yapılması, o güne kadar gözlerden uzak kalabilmiş dev kara parçalarının, dev gibi iki kıtanın daha keşfedilmesine sebep oldu. İşte o zamanlar, bütün bunlar olurken, dünya tıpkı bugünlerde olduğu gibi büyük bir değişimin eşiğindeydi.
