Bugün size bir adamın hikâyesini anlatacağım.
Bu öyle biri ki, kendini dünyanın en ölümcül yılanlarına ısırttı. Gönüllü olarak. Yüzlerce kez. Bir anlamda kendi bedenini bilimin laboratuvarına dönüştürdü. Birazdan anlatacaklarımı ilk duyduğunuzda belki onun akıl sağlığından şüphe edeceksiniz. Ama sonrasında, kendisinin bizi “insanlığın bir kısmını kurtarabilecek bir bilimsel devrim”in eşiğine getirdiğini fark edeceksiniz.
Bu tuhaf adamın adı Tim Friede.
Yapay Zekâ ile Girişimcilikte Yeni Dönem
“Amca, ben girişimci olmak istiyorum. Kendi işimi yapmak istiyorum.”
Dedim telefonda. O da dedi ki:
“Yapma evladım. Sen akıllı çocuksun, istediğin her şeyi yapabilirsin hayatta. Ama girişimci olma, git iyi bir şirkette iş bul kendine. Ya da memur ol. Nasıl tutturacaksın kendi kurduğun işini. Aşağısı çok kalabalık. Dipte kalabalık var.”
Aslında bu konuşma benim başımdan geçmedi. Bugün size hikayesini anlatacağım çok ilginç bir kişinin başından geçti. Jack Conte.
“Tarih, yaşanırken asla tarih gibi görünmez. – John W. Gardner”
Son zamanlarda haberlere baktığınızda, sanki tarihin sürekli tekerrür ettiğini hissettiğiniz oluyor mu? Ekonomik çalkantılar, toplumsal kutuplaşmalar, küresel krizler… Sanki insanlık bunların benzerlerini daha önce de yaşamış gibi, değil mi? Peki ya size, tüm bu olayların aslında öngörülebilir bir döngünün parçası olabileceğini söyleyen bir teori bulunduğunu söylesem?
Bugün, oldukça tartışmalı ama bir o kadar da düşündürücü bir teoriye dalacağız: Strauss-Howe Kuşak Teorisi ve onun merkezindeki “Dördüncü Dönüş” yani büyük kriz dönemi kehaneti. Acaba tarih gerçekten gizli bir ritimle mi akıyor ve biz şu an o ritmin neresindeyiz?
Neden Kuruyemişler Hep Üste Çıkıyor?
Hiç fark ettiniz mi… Bu paketleri ilk açtığımızda içinden hep böyle bol meyveli, kuruyemişli kısımları geliyor. Mhh lezzetli lezzetli yiyorum. Sonra yiyip yiyip, paketin sonuna doğru geldikçe… Sadece bu kırıntılar kalıyor. Meyve, ceviz falan hiç yok! E nereye gitti bunlar? Bu paketler karıştırılmamış mı? Karıştırılmasa bile yolda sallantıdan karışması, her şeyin eşit dağılması gerekmiyor mu? Yoksa bu bir pazarlama hilesi mi?
Ulukurt geri döndü! (mü?)
Tam 10 bin yıldır yeryüzünden tamamen silinmiş, sadece fosillerinden bildiğimiz efsanevi bir canlıyı, bugünün dünyasında yeniden canlandırmak mümkün mü sizce?
Kulağa bir bilim kurgu filminden fırlamış gibi geliyor, değil mi? Neydi o film? Jurassic Park.
İşte bu hafta böylesine inanılmaz görünen bir haberle başladı: Bilim insanları, bunu başardı! Kısmen.
Evet, yanlış duymadınız. Nesli tükenmiş bir hayvan yeniden aramızda dolaşmaya başladı. Buz Devri’nin ikonik yırtıcısı Ulukurt (Canis dirus)… geri döndü!
Bugün sizlere “alışkanlıklar” konusunda bir içerik hazırlamıştım, bu konuda fayda sağlayacağını düşündüğüm yeni bir tekniği paylaşacaktım ama ertelemeye karar verdim. Çünkü yeni yayımlanan “Adolescence” adında bir dizi izledim, ve bana çok dokundu. Bilmiyorum belki benim de tıpkı dizideki çocuk gibi 13 yaşında bir oğlum olmasından mı, yoksa neredeyse tüm Dünya’da ve Türkiye’de gençlerin karşılaştığı zorluklara her gün tanık olmamdan mı, ama bu dizi beni derinden etkiledi ve bugün sizinle bu konuyu paylaşmam gerektiğini hissettim. İçinde yaşadığımız çalkantılı dönemde, gençlerimizle kurduğumuz iletişimin ne kadar önemli olduğunu bir kez daha hatırlayalım istedim.